We merken dat ouderen weinig op foto’s staan en dat vaak een goed portret ontbreekt, iets wat waar we vaak achterkomen als het te laat is.
In een tijd waarin volop met de mobiele telefoon wordt gefotografeerd, en allerlei momenten in het leven worden vastgelegd blijken we een heel belangrijke groep te vergeten, onze ouders en oma’s en opa’s.
Hun verhalen levensverhaal ligt vaak opgesloten achter hun ogen , grijs haar of misschien wel geverfd, meer rimpels maar ook vaak de krachtige uitstraling of de lach van vroeger , dat maakt de oudere juist zo interessant.
Maar ook de dagelijkse dingen , samen koken , gezellig met kleinkinderen samen , wandelen , kaarten,…. Geen geposeerde foto’s maar gewoon hoe jullie met elkaar omgaan vastleggen zodat ook de gewone dingen die het leven zo bijzonder maken niet vergeten worden maar de herinnering aan vroeger thuis levend houden .
